Amarantus
AMARANTUS (inaczej szarłat) to jedna z najstarszych roślin uprawnych na świecie. Znany jest już od 5 tysięcy lat. Był uprawiany m.in. przez Azteków, Majów i Inków. Obecnie jego największe uprawy znajdują się w Ameryce Północnej i Południowej, Indiach, Nepalu, Nigerii i Mozambiku, a w Polsce na Lubelszczyźnie.
Amarantus zalicza się do pseudozbóż (czyli roślin, które nie są trawami, ale wytwarzają nasiona podone do ziaren zbóż). Ma lekko orzechowy smak i szerokie zastosowanie w kuchni. Najczęściej występuje w formie mąki, ziaren, płatków, poppingu (tzw. amarantus ekspandowany) oraz oleju. Można wykorzystywać go m.in. do różnego rodzaju wypieków, deserów, zapiekanek czy potraw duszonych.
Ponadto amarantus posiada wiele właściwości zdrowotnych. Oto kilka z nich:
jest bogaty w żelazo (7,6mg/100g) – zawiera 5 razy więcej żelaza niż szpinak, jest źródłem łatwo przyswajalnego białka (17,5g/100g) – zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne, odznacza się dużą zawartością błonnika (5,6g/100g) – wpływa na regulację pracy jelit, zawiera skwalen – lipid, który hamuje starzenie się komórek organizmu i wzmacnia odporność, posiada jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe – przyczynia się do zmniejszenia poziomu cholesterolu, jest źródłem wielu witamin (witaminy z grupy B, A, C, E) oraz minerałów (wapń, magnez, potas, fosfor), nie zawiera glutenu – może być spożywany przez osoby cierpiące na celiaklię.
